O mnie

Krótko o mnie, moich zainteresowaniach i przebiegu mojej choroby. Mam 24 lata. Choruję na Dystrofię mięśniową Duchenne'a (DMD). Mieszkam w Małopolsce w Andrychowie. Moim hobby są języki obce. Interesuję się też historią i innymi dziedzinami.
Jak wygląda przebieg mojej choroby? Początkowo byłem zdrowym dzieckiem. Pierwsze objawy DMD miałem w wieku 2, 3 lat. Często bawiłem się na siedząco. Wstawałem z trudem i wspierałem się rękami. Jak miałem 5 lat nie mogłem stanąć na jednej nodze i wolniej chodziłem po schodach. W pierwszej klasie podstawówki zacząłem nie nadążać za grupą. Zostałem zdiagnozowany w wieku 8 lat w Katowicach. Jak miałem 9 lat chodziłem z trudem. Kiedy miałem 10 lat przestałem chodzić i siadłem na wózek. Chodziłem normalnie do szkoły cała podstawówkę. Od 5-tej klasy podstawówki zaczęliśmy organizować koncerty charytatywne „Dla Szymona”.
Po podstawówce poszedłem do gimnazjum, gdzie miałem indywidualne nauczanie. Zacząłem mieć wtedy rehabilitacje prywatnie 2 razy w tygodniu. W wieku 13 lat dostałem skoliozy (bocznego skrzywienia kręgosłupa). W okresie zimowym zaczęły zdarzać się infekcje. Po pomyślnym zdaniu egzaminów gimnazjalnych poszedłem do liceum. Wybrałem profil językowy. To były początki moich językowych zainteresowań. Przed LO umiałem tylko angielski, a w liceum doszedł mi rosyjski i niemiecki. W 2011 roku rozpocząłem naukę w liceum na indywidualnym nauczaniu, jednak starałem się bywać w liceum jak najczęściej.
W zimie 2012 roku nastąpiły zmiany w moim życiu. Choroba wyraźnie postąpiła. W połowie lutego 2012 roku zachorowałem na infekcje. Jednak nie była to taka zwykła infekcja, a zapalenie płuc. Wezwaliśmy lekarza, który dał skierowanie do szpitala. Zostałem przyjęty do szpitala w Wadowicach. W nocy przestałem oddychać samodzielnie i wymagałem respiratora. Tej samej nocy lekarze zdecydowali się na przewiezienie mnie do Prokocimia w Krakowie. Pod koniec lutego 2012 roku przeszedłem zabieg tracheotomii. Byłem w kilkudniowej śpiączce. Było to trudne oraz traumatyczne przeżycie zarówno dla mnie, jak i dla mojej rodziny. Ze szpitala zostałem wypisany pod koniec marca 2012 roku. Tydzień przed długim majowym weekendem pierwszy raz po tracheotomii wyszedłem na zewnątrz.
W 2014 roku ukończyłem liceum i zdałem maturę. W październiku tego samego roku poszedłem na studia na kierunek filologia rosyjska na UŚ. Wybrałem ten kierunek, ponieważ spodobał mi się rosyjski w liceum i chciałem znać 2 języki bardzo dobrze (rosyjski i angielski), a w przyszłości może i więcej języków. W czerwcu 2017 roku zmarł mój tata. Blisko 2 lata walczył z rakiem. Na zawsze pozostanie w mojej pamięci.
We wrześniu 2017 roku ukończyłem też studia licencjackie. W październiku 2017 roku poszedłem na studia magisterskie, kontynuując ten sam kierunek na tej samej uczelni. Ciężki rok 2017 odbił się na moim zdrowiu. W lutym 2018 roku dostałem ostrego zapalenia krtani i nie mówiłem przez kilka tygodniu. Dopiero w maju doszedłem do siebie. Zdawało się, że będę musiał zrezygnować ze studiów, ale obyło się bez tego. W trakcie moich studiów nastąpił postęp mojej choroby, w wyniku czego nie dam rady grać już na keyboardzie. Trzeba mnie też karmić, a posiłki trwają dłużej niż zwykle. Pomimo choroby ukończyłem studia magisterskie na Uniwersytecie Śląskim. W grudniu 2019 roku zdobyłem tytuł Magistra rusycystyki.
Mimo napotkanych w życiu problemów staram się być optymistą, zawsze uśmiechniętym, realizować swoje pasje i zainteresowania. Jestem człowiekiem otwartym i chętnym do rozmów. Cieszę się tym co mam i staram się nie narzekać.